Ben je ooit op vakantie geweest en dacht je na één slok: “Eh… wat is dit voor soepje?” Grote kans dat het ‘gewoon’ het kraanwater was. De smaak wordt bepaald door een cocktail van mineralen, zuiveringsmethodes en soms stokoude leidingen.
Wat bepaalt de smaak van kraanwater?
Heb je ooit een slok kraanwater genomen op vakantie en gedacht: “Huh, dit smaakt naar een opgewarmde zwembadslok op een zomerdag”? Dat komt niet doordat je smaakpapillen van slag zijn, maar omdat kraanwater op elke plek net even anders is. En dat verschil zit ’m niet in magie, maar in een mix van mineralen, zuiveringstechnieken en – jawel – de leidingen die het water naar jouw glas leiden.
Mineralen en waterhardheid
Ik herinner me nog dat ik bij mijn oma in Limburg altijd het gevoel had dat het water daar “zwaarder” smaakte. Bleek later dus te komen door de hoeveelheid kalk (calcium) en magnesium in dat water. Hard water noemen ze dat. Je proeft het niet alleen, je ziet het ook aan je waterkoker die na twee weken al wit uitgeslagen is alsof-ie met pensioen mag. In andere delen van Nederland is het water wat zachter. Dat betekent minder kalk en een neutralere, zachtere smaak. Alsof je tong even op vakantie gaat in eigen huis.
Waterzuivering en chloorgebruik
In sommige landen ruikt het kraanwater alsof je net een duik hebt genomen in een overgechloreerd zwembad. Dat komt omdat ze daar chloor gebruiken om bacteriën te doden – effectief, maar het geeft wel een tikje ‘schoonmaaktijd-in-het-hotel’-smaak. In Nederland doen we het iets subtieler (thank god). Hier gebruiken we vooral UV-licht en zandfiltratie, wat zorgt voor water dat niet naar chemieles smaakt. Bonus: geen paniek als je het direct uit de kraan drinkt – iets wat ik stiekem altijd doe als ik thuiskom van een reis.
Oude en nieuwe leidingen
En dan heb je nog de leidingen. In een oud studentenhuis in Tilburg waar ik een paar jaar geleden tijdelijk verbleef, smaakte het water een beetje… metaalachtig. Bleek dus dat er nog ergens loden leidingen zaten. Niet bepaald ideaal, want naast de smaak heeft lood ook nog gezondheidsrisico’s. Gelukkig zijn de meeste huizen inmiddels wel gemoderniseerd, maar het is toch altijd even een checkje waard – vooral als je een oud pand betrekt waar het water een vintage smaakje heeft.